کلامی از شیخ بهایی:

آدمی اگر پیامبر هم باشد از زبان مردم آسوده نیست، زیرا:
اگر بسیار کار کند، میگویند احمق است !
اگر کم کار کند، میگویند تنبل است !
اگر بخشش کند، میگویند افراط میکند !
اگر جمع گرا باشد، میگویند بخیل است !
اگر ساکت و خاموش باشد، میگویند لال است !
اگر زبان آوری کند، میگویند وراج و پر گوست !
اگر روزه برآرد و شبها نماز بخواند، میگویند ریا کار است !
و اگر نکند، میگویند کافر است و بی دین !
لذا نباید بر حمد و ثنای مردم اعتنا کرد
و جز از خداوند نباید از کسی ترسید.
پس آنچه باشید که دوست دارید.
شاد باشید، مهم نیست این شادی چگونه قضاوت شود. 

 قال اميرالمومنين عليه السلام 

كم من صائم ليس له من صيامه الا الجوع و الظما و كم من قائم ليس له من قيامه الا السهر و العناء. 
امام على عليه السلام فرمود: 
چه بسا روزه‏دارى كه از روزه‏اش جز گرسنگى و تشنگى بهره‏اى ندارد و چه بسا شب زنده‏دارى كه از نمازش جز بيخوابى و سختى سودى نمى‏برد. 
نهج البلاغه، حكمت 145

  قال الباقر عليه السلام 
لا صيام لمن عصى الامام و لا صيام لعبد ابق حتى يرجع و لا صيام لامراة ناشزة حتى تتوب و لاصيام لولد عاق حتى يبر. 
امام باقر عليه السلام فرمود: 
روزه اين افراد كامل نيست: 
1 - كسى كه امام (رهبر) را نافرمانى كند. 
2 - بنده فرارى تا زمانى كه برگردد. 
3 - زنى كه اطاعت‏شوهر نكرده تا اينكه توبه كند. 
4 - فرزندى كه نافرمان شده تا اينكه فرمانبردار شود. 
بحار الانوار ج 93، ص 295.

  قال الباقر عليه السلام: 
بنى الاسلام على خمسة اشياء، على الصلوة و الزكاة و الحج و الصوم و الولايه. 
امام باقر عليه السلام فرمود: 
اسلام بر پنج چيز استوار است، برنماز و زكات حج و روزه و ولايت (رهبرى اسلامى).فروع كافى، ج 4 ص 62، ح 1

 سيدبن طاووس در کتاب اقبال پس از نقل اين دعا از قول امام باقر(عليه‎السلام) روايتي به اين مضمون نقل مي‏نمايد:

«اگر مردم عظمت اين دعا در نزد خدا و سرعت استجابت اين دعا براي کسي که آن را مي‏خواند؛ را مي‎دانستند براي بدست آوردن آن بر روي همديگر شمشير مي‎کشيدند!»

و در روايت ديگري از قول ايشان نيز اين ‏چنين نقل مي‏کند:

«اگر سوگند ياد کنم که اسم اعظم خدا در اين دعاست، سوگندم درست است. پس هرگاه دعا کرديد در دعا کوشش کنيد که اين دعا از علوم پنهاني است. پس آن را پنهان کنيد مگر از اهلش. منافقين و تکذيب‏کنندگان و انکارکنندگان از اهل اين دعا نيستند و اين دعا، دعاي مباهله است؛ مي‏گويي: اللهم إني اسئلک من بهائک بأبهاه ...»

   شیطان گاهی انسان را به قوای بیرونی‏اش مغرور می‏کند، گاهی به قوای درونی‏اش. مثلاً به صحت مزاج یا جوانی، مغرور می‏شوی. این شیطان است. چنین آدمی دست به یک کارهایی می‏زند، که معلوم است فریب خورده است. مغرور به چیست؟ مغرور به صحت مزاج یا جوانی است. منشأ شیطان است که او را مغرور کرده و فریبش داده است. غافل از اینکه او هم آفتاب لب‌بام است. توجه ندارد که با یک حادثۀ کوچک، سلامتی و جوانی‌اش همه هبائاً منثورا (از بین می‌رود) می‌شود.

گاهی ابزار فریب شیطان گاهی درونی است. مثل این‌که کسی خوش استعداد و خوش حافظه است. غرور علمی دارد. دکتر، مهندس یا پروفسور شده است، ولی دارد به شیطان سواری داده و فریب حافظه و علمش را خورده است. نعوذ بالله، با یک بیماری همه‏اش پوچ می‌شود. با یک بیماری، حافظه می‌رود. این چیزهایی را که می‏گویم، شما دیده‏اید. آن‌قدر حافظه‌اش را از دست داده است که دیگر نه پدر و مادرش را می‏شناسد، نه بچه‏اش را و نه هیچ کس دیگر را.

  شيطان براي گمراهي انسان‌ها از راحت ترين و كاربردي‌ترين روش‌ها استفاده مي‌كند. مواردي كه در نظر انسان‌ها عادي و مشروع است، آن چنان وسوسه مي‌كند كه در همان طريق آدمي را به خطا مي‌كشاند. مثلا با ايجاد محبت به دنيا، محبت به مال، محبت به فرزند، اظهار علاقه در مقام‌هاي شغلي، شهوت، قدرت، و ... گام به گام در مسيري قرار مي‌دهد كه انسان را از فضائل دور مي‌كند.
حضرت رسول اكرم (ص) مي‌فرمايند:
نُه چيز است كه با وسوسه‌هاي شيطاني منجر به آفت‌زدگي براي انسان مي‌شود.
اول از همه گفتار و سخن گفتن است كه با وسوسه‌هاي شيطاني، دروغ و غيبت آن را در عبادت، تنبلي و خستگي رسوخ مي كند، زيركي انسان تبديل به خودنمايي مي شود و يا بذل و بخششي كه همراه با منت گذاشتن باشد. در مواردي چون زيبايي ظاهري، انسان به وسوسه شيطان به خودنمايي و خودپرستي آلوده مي‌شود. انسان بردبار با نيرنگ و فريب ابليس به راه‌هاي سفاهت و ابلهي كشيده مي‌شود (خصال، شيخ صدوق، ص 490) اين صفات نه گانه‌اي بود كه با وسوسه‌هاي شيطاني موجب فريب انسان مي شود.

  حق روزه آن است که بدانی این پرده‏ای است که خداوند در برابر زبان، گوش، چشم، فرج، و شکمت آویخته تا تو را از آتش بپوشاند، چنان که در حدیث آمده «روزه سپر آتش است‏» ، اگر اعضای خود را در پس این پرده نگاه داری (و آنها را از گناه حفظ کنی) امید است (از عذاب) محجوب و محفوظ باشی و اگر اعضاء پشت پرده آرام نگیرد، و گوشه و کنار آن بالا رود، و عضوها برای تجاوز از حدود سرکشد، چشم نگاه شهوت انگیز کند، نیروها که باید برای حفظ بدن بکار رود به راه دیگر مصرف شود، ممکن است، پرده پاره گشته بدن بیرون افتد (و طعمه آتش گردد) و لا قوة الا بالله، بلی روزه صحیح، سند شرافت، و معیار هوش، و نیروی اراده انسان است، از این جهت می‏توان کند ذهنی و ضعف اراده را متضاد با روزه دانست.

بسیج بر اساس بصیرت و روشنایی گوهر ایمان در دل او، ایستاده و مستحکم است و چون این استحکام متکی به آن بصیرت است تمام شدنی نیست.

بسیج یعنی حرکت عظیم ملت ایران، همراه با آگاهی؛ احساس آمیختة با عقلانیت حرکت و عمل آمیختة با مبنای فکری؛ عمل گرایی همراه با آرمان گرایی و دیدن افق های دور دست، این ها مجموعه ای است که ذهنیت و هویت بسیج را تشکیل می دهد.

بسیجی آگاه است؛ بسیجی با آگاهی شروع می کند؛ کما این که بسیج با آگاهی شروع شد. چون آگاهی بود، خشنودی هم بود؛ بسیجی ها در جبهه شاد بودند.

شما بسیجی ها بدانید که باید آگاهی تان را تقویت کنید؛ معرفت به فلسفة بسیج، معرفت به کارهایی که بسیج نسبت به آن حساس است.

اساس بسیج در جمهوری اسلامی بر آگاهی است. در اینجا نظام جمهوری اسلامی هرگز نخواسته است عده ای بیایند و چشم هایشان را ببندند و با اطاعت کورکورانه و بی خبر از آنچه که اتفاق می افتد، به میدان بروند و اسلحه ها را بکشند و بنای جنگیدن بگذارند. این را ما نخواستیم.

من می خواهم عرض کنم: جوانان عزیز! بسیجیان عزیز! هر جای کشور که هستید، این بصیرت را روز به روز زیاد کنید. نگذارید بعضی از نیازهای مادی و مسایل کوچک، جلو بصیرت ها را بگیرد. بصیرتتان را حفظ کنید و دشمنتان را بشناسید.

امير المؤمنين (عليه السلام) مى‏فرمايد: آنگاه كه ديدى هلال (ماه رمضان) را فلا تبرح، خشم نگير و عصبانى نشو، و «قل اللهم انى اسالك خير هذا الشهر، و فتحه و نوره، و نصره،و بركته، و طهوره، و رزقه، و اسئلك خير ما فيه و خير ما بعده، و اعوذ بك من شر ما فيه و ما بعده، اللهم ادخله علينا بالامن و الايمان، و السلامة و الاسلام، و البركة و التقوى، و التوفيق لما تحب و ترضى‏»

و بگو بار پروردگارا خير و خوبى در اين ماه را از تو مى‏خواهم و همچنين فتح و پيروزى (بر شيطان) و نورانيت، و يارى (بر روزه‏دارى) و بركت و طهارت، و روزى اين ماه را از تو مى‏طلبم، و از تو خير آنچه در اين ماه هست و بعد از ماه مسئلت مى‏نمايم، و به تو پناه مى‏آورم از شر و بدى آنچه در اين ماه مى‏باشد، و آنچه بعد از آن است، بار پروردگارا اين ماه را با امن و امان و ايمان به تو و سلامت نفس و نعمت اسلام، و بركت و تقوى و توفيق يافتن به آنچه تو دوست مى‏دارى و راضى مى‏گردى بر ما وارد گردان (كه همه اوصاف شايسته را در اين ماه داشته باشيم).

منبع: من لا يحضره الفقيه، ص 100.